Ватанны саклаучылар елы кысаларында БӨЕК ВАТАН СУГЫШЫ ГЕРОЙЛАРЫНЫҢ ХӘТЕР СТЕНАСЫ проектын дәвам итәбез. Бу рубрика язмышлары илебез тарихы белән мәңгегә бәйләнгән геройларыбыз — Бөек Ватан сугышы ветераннарына багышлана. Монда без тынычлык һәм киләчәк буыннар азатлыгы өчен үз гомерләрен биргән кешеләрнең истәлеген саклыйбыз.
Бүген үз герое турында тарифларны җайга салу өлкәсендә цифрлы технологияләр бүлегенең өлкән белгече Виталий Симеонов сөйли.
«Спильниченко Моисей Николаевич 1912 елның 23 августында Черкасск өлкәсенең Новоселица авылында крестьян гаиләсендә туган, анда дүрт абыйсы белән бергә үскән. Авыл мәктәбен тәмамлап, туган авылында эшли, аннары РККА сафларына алына.
1939 елда Кировоградта автомеханиклар мәктәбен, соңрак Тифлис хәрби училищесын тәмамлый.
1941 елның 20 маеннан 476 нчы аерым танк батальонында хезмәт итә һәм сугышны аның беренче сәгатьләреннән үк каршылый.
Ул Воронеж фронтындагы авыр сугышларда катнаша, шуның өчен 1942 елның 28 августында «Сугышчан казанышлар өчен» медале белән бүләкләнә. Курск сугышын һәм Прохоров кырындагы сугышны уза, анда аның танкы яна, ләкин ул исән кала.
1943 елның 24 ноябрендә Днепрны кичкәндә күрсәткән батырлыгы өчен Кызыл Йолдыз ордены ала. Сугышны Германиядә гвардия майоры дәрәҗәсендә тәмамлый, хезмәтен 1947 елга кадәр дәвам итә, ул вакытта демобилизацияләнә һәм командование тарафыннан мотоцикл белән бүләкләнә.
Сугыштан соң Ольховец авылында шикәр заводының автоколонна башлыгы булып эшли, соңрак Брянскта яши. Кичергән сынауларына карамастан, игелекле, хезмәт сөючән һәм якты шәхес булып кала. Биш бертуганның өчесе өенә әйләнеп кайта. Сугыш турында теләмичә генә искә төшерә иде.
Моисей Николаевич 2003 елның 17 маенда вафат була. Брянск шәһәренең Совет районы зиратында җирләнгән. Геройга якты истәлек!»